La vita è bella: geslaagde eindejaarsreis naar Italië

Van 3 tot en met 10 mei trokken we met onze zesdejaars traditiegetrouw naar het verbluffende Toscane, in Italië. Na een nachtrit door o.a. Zwitserland kwamen we 's ochtends vroeg aan in La Spezia, aan de Ligurische kust. Daar namen we de trein naar de befaamde Cinque Terre: vijf prachtige dorpjes die enkel verbonden zijn door een wandelpad, dat zich slingert langs de kustlijn en zicht biedt op waanzinnig-mooie landschappen. Lastig, dat wel, maar nadien waren de reacties toch overwegend positief: sommigen glunderden en waren trots dat ze het hadden gehaald. Deze eerste dag hakte er al meteen stevig in, dus gingen we vroeg slapen in ons hotel in Montecatini Terme, onze uitvalsbasis voor de komende dagen. 

De dag nadien bezochten we Firenze, het culturele hart van Toscane. Firenze is een stad met mooie gebouwen en kunstwerken, ... lekkere restaurantjes en – natuurlijk - ijsjes! De leerlingen van 6OMC verzorgden er een bondige rondleiding in kleinere, willekeurig samengestelde groepjes. Deze mooie dag sloten we af met een bezoek aan het Uffizi-museum en een klim naar het unieke uitzicht over de stad vanop de Piazzale Michelangelo, een wat hoger gelegen plein. Het was zonnig, dus konden we bijna eindeloos ver kijken.

Italië bezoeken zonder 'de scheve toren' te hebben gezien? Dat kan niet! Dus op zondag probeerden we met zijn allen de Toren van Pisa recht te duwen. Het typische poseren voor de foto is u allicht bekend. Meteen daarna ging het richting Lucca. In dit kleine, ommuurde stadje deden we een 'misdaadspel'. Onze leerlingen moesten als volleerde detectives in kleine groepjes een misdaad oplossen door een combinatie van nadenken en psychologisch inzicht. Al doende baanden ze zich een weg doorheen het stadje. Moe maar voldaan kwamen we relatief vroeg in het hotel aan en trokken sommigen er nog eens op uit naar een lokale winkel of bar. Anderen kozen al voor wat extra nachtrust.

Op maandag 7 mei bezochten we Siena met het befaamde Piazza del Campo en de gezellige winkelstraatjes er omheen. Opnieuw gaven enkele leerlingen hier bij de belangrijkste trekpleisters een woordje uitleg aan medeleerlingen en begeleiders. In de namiddag stond er nog een zoektocht in San Gimignano op het programma. Dit knusse stadje met zijn unieke torens is maar enkele straten groot. De voormalige wereldkampioen ijsjes maken heeft er een ijssalon, zo bleek. "Eerst zien en dan geloven!", klonk het. Maar effectief: enorm lekker!

Op dinsdag hadden we een 'transitdag': met de bus gingen we naar het laatste hotel, maar dat lag wel 350 km verderop: in Lido di Jesolo, nabij Venetië. We kwamen er aan in de namiddag en besloten de leerlingen een welverdiende vrije middag te geven: ze genoten van zee en zwembad en gingen in groepjes wat eten in de stad. De laatste avond ter plekke bouwden we nog een feestje dat er best mocht zijn! ;) 

Op de slotdag stond als kers op de taart Venetië op het programma! Géén auto's en autostrades, enkel boten en kanaaltjes. En winkels, toeristen en ... duiven natuurlijk! We deden samen een wandeling en genoten van de laatste uurtjes vrij. Om 22.00 uur kropen we moe, nee uitgeput, de bus op richting Mariakerke. Hier en daar klonken nog een woord en een zucht. Maar voor de rest was het stil, héél stil. Een teken dat het goed was geweest ... En dat was het!